‘Ik werk als journalist en columnist en organiseer evenementen, zoals Koningsdag, en eens in het kwartaal een grote bingo. Heel gezellig. En ik ben ook nog verzekeringsadviseur. Verder heb ik een vriend, een kleine vriendenkring en veel kennissen, en ik ga graag uit eten.’
‘Ik heb een uitgesproken mening’
‘Met mijn columns bereik ik veel mensen. Ze gaan over mijn eigen ervaringen en ideeën, en ik heb best uitgesproken meningen. Ook over orgaandonatie: ik heb nee geregistreerd. Ik vind dat meer mensen zich hierin zouden moeten verdiepen. Nu hoor je vaak: ik vind het eng, dus zeg ik maar nee. Maar ik heb er echt over nagedacht.’
‘Ik ga liever compleet de kist in’
‘Als ik mijn laatste adem uitblaas, wil ik niet dat de artsen mij meteen meenemen om mijn organen weg te halen. Ik ga liever compleet de kist in. De kans dat je kunt doneren is toch heel klein. En áls ik al zou doneren, zou ik willen kunnen kiezen aan wie.’
‘Mijn levende huid kan ik niet doneren’
‘Er zijn ook gekke regels. Ik had enorm overgewicht, en 4 jaar geleden heb ik een maagverkleining gehad. Met mijn 56 kilo nu weeg ik nog maar de helft van wat ik voorheen woog. Nu overweeg ik om mijn overtollige huid te laten weghalen. Die huid kan ik niet doneren, omdat ik nog niet dood ben. Dat vind ik raar.’
‘Waarom moeten mensen binnen een jaar beslissen?’
‘De donorwet legt druk op mensen die nog niet over donatie hebben nagedacht. Het is te vergelijken met nadenken over begraven of cremeren: je kunt niet verwachten dat mensen dat altijd kunnen beslissen. Volgens mij weten mensen hier maar weinig van. Zelf heb ik al veel over het onderwerp gehoord en gelezen, maar ik leer nog steeds nieuwe dingen. Ik weet bijvoorbeeld nog maar kort wat hersendood is.’
