Ik heb een andere zoon gekregen

‘De medewerkers pinkten ook een traantje weg’

‘Ik was er rustig onder, ik heb steeds vertrouwen gehad. Ons geloof heeft daarbij zeker geholpen, we hebben het in Zijn handen gelegd. In maart 2018 was het zover. Mijn moeder kwam bij ons om het huishouden met onze andere drie kinderen te runnen. Rudie en ik werden geopereerd, in twee OK’s naast elkaar. De volgende dag reden ze mijn bed naast dat van Rudie, dat was een bijzonder moment: we hadden het allebei gered! De mensen die daar werkten, pinkten ook een traantje weg.’

‘Terugkijkend is het een heftig jaar geweest, emotioneel ook. Rudie kreeg ernstige complicaties, hij werd heel ziek. Dat was uitzonderlijk, zeiden de artsen. We moesten vaak naar Groningen en hebben ook een tijd in het Ronald McDonald-huis gezeten. Mijn man rende van hot naar her. Ik heb dan wel gedoneerd, maar dat heb ik niet alléén gedaan. Voor onze andere kinderen was het ook zwaar. De jongste, die 10 was, vond het bijvoorbeeld moeilijk dat ik in het ziekenhuis lag. Haar toetsresultaten waren toen ook slecht. Maar met elkaar zijn we sterk en onze band is hechter dan ooit.’

‘We zijn heel goed opgevangen’

‘We zijn ook uitstekend begeleid. Zo heeft de maatschappelijk werkster in het ziekenhuis ons goed opgevangen. En hulp wordt vergoed. Bijzonder was ook dat we voor de operatie met de kinderen rondgeleid zijn op de IC waar we zouden komen te liggen. Ze lieten ons alles zien.’

‘Het was zwaar, maar ik zou het meteen wéér doen’

‘Met mij ging het al snel goed. Er is 40% van mijn lever naar Rudie gegaan, vrij veel, en dat is na 8 weken weer aangegroeid. En 4 maanden na de operatie ben ik weer gaan werken. Met Rudie heeft het ruim een jaar geduurd voordat hij erbovenop was. Sindsdien heeft hij zijn grote passie weer opgepakt: de jeugdbrandweer, waar hij vaak naar toe gaat en wekelijks wedstrijden mee doet. Ze kwamen hem in Groningen elke week opzoeken, en toen hij thuiskwam, 3 maanden na de transplantatie, stond de hele brandweer met wagens en sirenes bij ons voor de deur. Heel indrukwekkend. Rudie werkt nu ook. Hij heeft een bijbaan op de camping waar we al 16 jaar elk voorseizoen naartoe gaan. Het was zwaar en doneren kan niet nog eens, maar ik zou het meteen wéér doen.’

Benieuwd naar andere persoonlijke verhalen? Lees hier nog meer ervaringen van mensen die een donororgaan of -weefsel hebben ontvangen, nabestaanden zijn van een donor of mensen die bij leven een nier of stukje van hun lever hebben afgestaan.