Sjef is van gedachte veranderd
Praten over orgaandonatie is voor veel mensen een taboe. Ook partners Karin en Sjef hebben er niet veel met elkaar over gepraat. Dat Sjef inmiddels heeft doorgegeven in het Donorregister dat hij orgaandonor wil zijn, verbaasde zijn partner Karin dan ook. 'Ik heb er heel anders over gedacht', bevestigt Sjef. 'Ik vond het altijd een beetje een toestand.'
Sjef onderbouwt waarom hij inmiddels bewust orgaandonor is geworden. 'Het scheelt gigantisch voor mensen die in het ziekenhuis liggen of ze blijven leven of niet.'
'Ik heb nog helemaal niks ingevuld'
Karin heeft nog niets ingevuld in het Donorregister. Sjef vraagt haar of ze weet wat dit betekent. Karin zegt daarop: 'Ik sta onder geen bezwaar. En dan zeg je feitelijk ja.' Sjef benadrukt dat dit een ‘ja’ voor alle organen en weefsels is.
Sjef vraagt zich af waarom Karin niks heeft ingevuld. Maar volgens Karin is dat helemaal geen bewuste geweest. 'Ik denk dat het komt uit nonchalance, geen tijd en er niet mee bezig willen zijn komt.'
'Het taboe rondom orgaandonatie is de dood'
Karin en Sjef vinden allebei dat ze onvoldoende over orgaandonatie hebben gepraat. Karin denkt dat dit komt doordat orgaandonatie ook over de dood gaat. 'Het kan griezelig zijn om het erover te hebben. Het heeft toch te maken met dat we doodgaan. Misschien komt het dan toch te dichtbij als je het moet invullen.'
'Misschien komt het te dichtbij als je het moet invullen' - Karin (61)
Sjef herkent de angst die zijn partner voor de dood heeft. 'Doodgaan, dat gebeurt bij jou gewoon niet.'
'Laten we het binnenkort bespreken op een feestje!'
Karin en Sjef komen samen tot de conclusie dat praten over orgaandonatie hen meevalt. 'Dat hadden we eigenlijk veel eerder moeten doen,' zegt Sjef. Karin voegt daaraan toe dat je dit gesprek ook niet zo snel aangaat aan de eettafel op een feestje. 'Laten we dat binnenkort eens gaan doen!'
