Hoe gaat het nu met Michelle Tijssen?

21 september 2021

“Hoe gaat het?” Een vraag die ik vaak krijg en waarvan ik het altijd moeilijk vind om daar een eenduidig antwoord op te geven. Ik voel me vaak goed, maar ik ben ook nog steeds geregeld verdrietig. Het gaat in ieder geval beter dan twee jaar geleden. En dat is ook al een stap om trots op te zijn.

Foto van Michelle Tijssen.

Onlangs was de tweede sterfdag van mama. Eigenlijk noem ik het liever herinneringsdag, want het is een dag waarop ik stil wil staan bij mooie herinneringen, en niet bij haar sterven. En dat deden we. Samen met mijn vader en zusje worden we steeds hechter. Dat is mooi om te zien en het is iets wat ik enorm koester.

De dag na haar sterfdag is voor ons ook een bijzondere dag, dat is de dag dat ze 4 van haar organen heeft afgestaan. De dag waardoor anderen door haar verder kunnen leven. Ik vraag me soms af hoe het met deze mensen is. Of mama nog steeds doorleeft in andere mensen. Het klinkt gek, maar voor ons is het nog steeds een fijne gedachte. Dat probeer ik zo ook over te brengen tijdens gastlessen die ik voor de NTS geef."

Meer ervaringsverhalen lezen

‘Verlies en donatie zijn met elkaar verbonden’

In 2013 overleed de vader van Stephan plotseling op 53-jarige leeftijd. Met zijn lever en longen redde hij twee mensen. Stephan (39) beschrijft hoe hij de donatie beleefde. Lees verder

‘Gelukkig wisten we wat Lisanne wilde’

Tijdens een vakantie in Frankrijk kwam de 28-jarige Lisanne ongelukkig ten val. In het ziekenhuis werd ze hersendood verklaard. De partner en ouders van Lisanne moesten een keuze maken over orgaandon… Lees verder

Anita: ‘Het troostte me dat de ontvangers niet meer hoefden te dialyseren’

Als IC-verpleegkundige in een Limburgs ziekenhuis verpleegde Ed regelmatig mensen die wachtten op een donororgaan. Toen hij zelf ernstig ziek werd, kwam euthanasie aan de orde. Een grote wens van Ed … Lees verder